Vince als medewerker binnendienst
Ik werk bij een bedrijf dat software verkoopt om je administratie te doen.
Ik werk in het team dat mogelijke klanten ‘bekijkt’. We bellen mensen op die misschien interesse hebben in onze software. Dit zijn mensen die bijvoorbeeld op een advertentie van ons bedrijf hebben geklikt. Wij vragen aan de telefoon of ze geïnteresseerd zijn. Als dat zo is, dan bespreken we de situatie en de behoefte van de klant. Met die informatie bepalen we welke verkoopafdeling deze klant het beste kan helpen.
Ik ben er een beetje ingerold via mijn netwerk. De voormalige manager van deze afdeling is een bekende van mij en die heeft gevraagd of ik hier kwam werken. Ik had toen geen werk, dus het kwam als geroepen.
Het doel in onze gesprekken is het maken van een afspraak voor sales (= de verkoopafdeling). Daarnaast wil je mensen enthousiast krijgen voor de software. Wanneer mensen ophangen en echt blij zijn dat ik ze op weg heb kunnen helpen in hun zoektocht, word ik daar blij van.
Ook weet je nooit wie je aan de lijn krijgt of wat voor gesprek je gaat hebben. Er gaat geen dag voorbij dat ik me niet uit een bijzondere situatie moet praten.
Er zitten dagen tussen dat je acht van de tien keer de voicemail krijgt. Dan spreek je dus bijna niemand en denk je echt ‘wat zit ik hier te doen?’. Dan moet je wel doorzettingsvermogen hebben om gewoon weer die telefoon op te pakken.
Je moet van praten houden; communicatief vaardig zijn is belangrijk. Ook moet je analytisch zijn, want je moet aan de hand van de juiste vragen bepalen welke richting je een klant opstuurt.
Doorzettingsvermogen is ook wel belangrijk. Soms moet je tien mensen bellen voor je iemand te spreken krijgt. En een beetje een dikke huid hebben is handig. We krijgen namelijk soms mensen aan de lijn die geen zin hebben in een gesprek.
Dat we zonder na te denken een belscript oplezen. Dat klopt niet. En mensen denken dat wij steeds hetzelfde gesprek voeren. Maar ieder gesprek is anders, want elke klant is anders en heeft een andere behoefte. De ene keer spreek ik met de bakker op de hoek, de andere keer met de directeur van een groot bedrijf.
Mensen denken dat software saai is. Dat is het niet! Het is ook een misvatting dat je ICT-kennis moet hebben als je bij dit bedrijf wilt werken. Dat is helemaal niet per se nodig; belangrijker is dat je processen snapt en kunt uitleggen.
Binnen ons bedrijf veranderen er veel dingen. Er komt veel nieuwe software bij die wij weer moeten leren kennen. Daarbij blijven we ons trainen in gesprekstechnieken en het optimaliseren van ons proces. De meeste collega’s zullen vanuit hier doorgroeien naar een sales-functie en op klantbezoek gaan.
Ik denk dat persoonlijk contact voor hulp bij keuzes altijd gewenst zal blijven. Wel is het zo dat het vinden van mensen die mogelijk interesse hebben steeds verder geautomatiseerd wordt. Als je ziet hoe ‘modern’ onze marketing nu al is en wat er nog aan komt, dan krijgen we steeds meer mogelijkheden.
Vind het heel moeilijk om hier antwoord op te geven. Er is niet een uitgestippeld pad dat je hier kan brengen. Er zitten op mijn afdeling allerlei verschillende mensen met verschillende achtergronden. Ze hebben één ding gemeen: het zijn makkelijke praters.
Je weet nooit waar je komt te werken in je leven. Het is belangrijk om een doel te hebben, maar je eerste baan of beroepskeuze is geen eindstation. Naar mijn mening is iedere baan een tussenstation naar een andere baan.